پیغام ورود و خروج

مقاله ای را خواندم دیدم بد نیست چکیده ان را اینجا بگذارم.

آن مقاله درباره تغییراتی که در دنیای کنونی در حال اتفاق است و مشکلاتی که بشر امروزی را تهدید می کند؛ صحبت می کرد و نیزدرباره یک نیرو یا قوه فوق بشری صحبت می کرد، ازاین نیرو به نام نیروی الهی اسم برده شده بود بااین تعریف که خداوند در این جهان یك قوه ای در اختیار تمام افراد بشرگذاشته؛ این نیرو از منبع الهی سرچشمه می گیرد و مانند نور آفتاب بر همه می تابد و همه رابه یک اندازمستفیض می كند؛ اما این خود ماهستیم که خودرا از این نور محروم می کنیم و به سایه پناه می بریم. این نیرو در اختیار تمام افراد بشر قرار گرفته و همه می توانند از آن استفاده کنند. این نیرو همان وسیله ای است که باعث حل خیلی از مشکلات ما می شود؛ بنابراین هر موقع مشکلی پیش بیاید مایوس و نامید نخواهیم شد. زندگی انسان مؤمن با این نیرو معنا پیدا می کند.

برای جذب این نیرو به راههای زیراشاره شده بود:

1- وحدت ویگانگی؛ اتحاد افراد با یکدیگر شرط ضروری است برای جذب این نیرو.

2- تبلیغ امرالهی؛ افرادی که پیام الهی را به دیگران ابلاغ می کنند   ازاین نیرو بهده مندمی شوند.

3- دعاونمازگزاری؛ نماز و دعا نیزاعمالی هستنندكه باعث جذب این نیرو می شوند.

برایم جالب بود که نماز این نیروی عظیم را جذب می کند. ازآن پس، همیشه بعد از خواندن نماز مشکلاتم حل می شد. ابتدا فکر   می کردم شانسی حل می شود؛ امابعد فهمیدم که شانسی دركارنبوده ؛ بلکه حل وفصل مشكلاتم نتیجه شمول نیروی الهی بوده و اكنون خوب می دانم که اگر بطورروزمره این نیرو را جذب نکنم، هیچ گاه به آن تعالی وترقی که در نظرم هست، نخواهم رسید.

 خدا لایق ستایش است و میتوان با چند جمله زبانی به خود با او راز نیاز کرد ، پس چرا نمازی را که به زبان بیگانه است بخوانیم؟

در این که خداوند را چگونه باید عبادت کرد و با کدام الفاظ و اعمال او را ستود  ، بهترین راهنما خود خداوند است.

هم قالب و شکل این عبادت و هم محتوا و مضمون آن از سوی پرودگار ، معین شده است پس عبادتی است خدا پسند و مورد پزیرش پروردگار.

مگر نه این که آدرس هر خانه را باید از صاحب خانه پرسید؟ مگر نه این که در هر ضیافت و مهمانی باید نظر میزبان رو رعایت کرد؟

عبادت حضور در برابر خدایی است که صاحب حهان است و نشستن بر سر مائده های معنوی پروردگار است که برای بندگان فراهم کرده است . پس چگونهگی عبادت را هم از او باید فرا گرفت و به دستور او عمل کرد و دید که او چه چیز را عبادت دانسته و عبادت را به چه صورت از ما طلبیده است.
بهترین عبادتها آن است که :
اگاهانه ، عاشقانه ، خالصانه خاشعانه باشد که همه ی اینها در نماز قرار داده شده است.
روح عبادت در فطرت انسان نهفته است و اگر خوب رهبر نشود به عبادت بت و طاغوت می گراید.
مثل میل به غذا که در هر کودکی هست ولی اگر راهنمایی نشود ممکن است کودک خاک هم بخورد و هر چیزی که به  زیان اوست را میل کند.
در گرفتن شماره تلفن اگر یک شماره اشتباه یا کم یا زیاد گرفته شود تماس بر قرار نمی شود و یا اشتباه میشود.
کسانی از روی انحراف ، در شکل عبادت خدا تغییراتی می دهند ، این تغییر دادن گاهی از روی لجاجت و گاهی جهل و نادانی یا عوامل دیگر است.
"تعبد " آنست که حتی در شکل عمل هم آن گونه ک دستور دین است بی کم و کاست عمل کنیم تا به مفهومه صحیح "بندگی " رسیده باشیم.
نکته ی قابل توجه دیگر این است که : کتاب آسمانی و دین به زبان " عربی " است و خدا می خواهد یک مفاهیمی را به ما القاء کند و لذا از مفاهیم عربی استفاده کرده چون ابتدا اسلام و پروردگار و پیغمبر ، در میان قومی مبعوث شد که عرب زبان بودند.
همچنین کسانی که به زبانهای دنیا آشنا هستند و زبان شناس و بی طرف و با انصاف باشند شهادت می دهند که زبان عربی کامل ترین زبان می باشد و در باره ی مفاهیم بلندی است که دیگر زبانها خالی از آنهاست.
خداوند معبود و معشوق ماست و  وقتی چیزی از ما خواسته که انجام دهیم ( که سودش هم به خود ما باز می گردد) باید عمل کنیم. وقتی عاشق حواب معشوقش را میدهد احساس رضایت و ارامش میکند.

قران کریم :"اگاه باشید،یاد خدا دل ها را ارام میکند. "

چرا نماز بر انسان واجب شد؟

 "الله صمد" ، نشان دهنده ی بی نیازی اوست ‌، پس چه نیازی به شكر و تسبیح دارد؟
امام رضا (ع) فرموده اند : "همانا علت واجب شدن نماز ، آن است كه نماز اقرار بندگی به خداوند عز و جل است و نفی شریك و همانند برای خداوند عزیز و ایستادن انسان در برابر خداوند حكیم با حال مذلت و فروتنی و خضوع و اعتراف به گناهان ، و نیز درخواست عفو از تقصیرات و بر طرف ساختن آثار گناهانی است كه شخص در گذشته مرتكب شده و صورت نهادن بر زمین است در هر روز به خاطر بزرگ داشت خداوند ، و دیگر آن كه نماز سبب می شود بنده پیوسته به یاد خدا باشد و او را فراموش نكند و طاغی و یاغی نباشد و با خشوع و رغبت ، خواستار افزونی  بهره و نصیب خود در این دین و دنیا باشد..."
حظرت علی (ع) به پیشگاه الهی عرض می كند  : "بار الها! این نماز من است كه در پیشگاه تو به جای می آورم ، نه به خاطر نیازی است كه تو به آن داری ، و نه به خاطر میل و رغبتی است كه تو به آن داری بلكه برای بزرگ داشت و پذیرش فرمان تو است كه تو مرا به انجام آن فرمان  داده ای. ای خدای من ! اگر در نماز من عیبی است و یا نقصی در ركوع و سجود من است ، مرا باز خواست مكن ، و بر من با پذیرش و آمرزش خود تفضل و عنایت فرما كه من در همه حال به عنایت و تفضل تو محتاجم."
با دقت در فرموده ی این دو امام بزرگوار ، این بندگی كردن و نماز سودی به خدا نمی رساند ، بلكه مایه ی عزت و سعادت انسان است و چرا كه خداوند بی نیاز مطلق است. اگر یك معلم هم به شاگردانش می گوید درس بخوانید ، نفع این درس خواندن به خود شاگردان برمی گردد و برای معلم سودی ندارد.
خدا به شكر كردن ما نیازمند نیست ، بلكه این ما هستیم كه نیازمند اویم. مانند رفتن مریض به سراغ پزشك ، كه داروی دكتر برای بیمار ترحم و لطف خاص پزشك به مریض است ، ما بیمار می شویم و به سراغ پزشك می رویم ، ما نیازمند به پزشك و داروی او هستیم و پزشك نیازی به ما ندارد.
آن چه ریشه و سبب عبودیت و بندگی انسان به خداوند است ، عبارت اند از :
1-عظمت خدا :بر خورد با یک شخصیت عظیم انسان را به تواضع وا میدارد خداوند مبداء همه ی عظمتها و جلالها است. شناخت خداوند به عظمت و بزرگی، انسان ناتوان و حقیر را به کرنش و تعظیم وا می دارد.

2- احساس نیاز و وابستگی : انسان ، بر خور دار از عجز و نیاز و نا توانی است و خداوند در اوج بی نیازی و غنایی مطلق و سر رشته دار امور انسان است این هم عاملی است تا انسان در برابر خداوند بندگی کند.
3-سپاس نعمت : توجه به نعمت های بی حساب و فراوانی که از هر سو و در هر زمانی ما را احاطه کرده است ، قوی ترین انگیزه را برای پرستش پروردگار ایجاد می کند.
۴- فطرت : در سر رشت انسان ،پرستش و نیایش وجود دارد و انبیاء هم آمده اند تا فطرت را در مسیر حق ،هدایت کنند و انسان را از عبادت های اشتباه نجات بخشند.
در تمام ادیان اسمانی نماز واجب بوده است و همه ی پیامبران و اولیا ء الهی به نماز سفارش کرده اند. 

برخی از اثار نماز:

1) تکامل روح در پرتو نماز

2) تقویت اراده

3)نظافت

4)بهداشت روان

5)مصونیت و خود نگه داری و اعمال باز دارنده از فحشا و منکر و گناه

6)نماز مکتب عالیه تربیت

7)نماز بزرگ ترین عامل تکذیه

8)نماز و  انسان سازی

حقیقته نماز از نظر امام رضا: "نماز صله و موهبتی است از طرف خداوند مهربان برای بنده از راه رحمت و غنایت و نماز  مطالبه ی وصال و تقرب بنده به سوی خداست..."

نماز چیست؟

اگر نماز می خوانید هدفتان از نماز خواندن چیست؟

اگر انسان بخواهد در این دنیا با اگاهی و ازادی وشخصیت انسانی زندگی کند ، قطعا باید برای چنین زندگی حکمت و هدفی والا داشته باشد!!انسانی ترین کاری که برای تامین زندگی هدف دار ضرورت دارد  به ثمر رساندن احساس عمیق وابستگی  به کمال است.

انسان با قرار دادن زندگی خود در جذابیت کمال باید بر یک حقیقت تسلیم شود و در برابرش به زانو بیفتد و برای او پیشانی بر سجده بگذارد !این تسلیم و سجده احساس عمیق کمال گرایی را به بار می نشاند.

باید به یقین بدانیم که اگر ما انسان ها در برابر ان کمال مطلق تسلیم نشویم و سر به سجده نگذاریم باید به تعداد خواسته ها و تمایلات و وابستگی های وجود خود ، خدایانی  بتراشیم و در برابر آنها تسلیم شده و به زانو بیفتیم و سجده کنیم.

شناخت معبود و افریدگار حقیقی ، محبت او را در دل ایجاد می کند و این محبت انسان را به پرستش و  عبادت و اظهار کوچکی و تواضع در برابر عظمت او وا میدارد.

انسان در کل سرشتی خدا آشنا . خداگرا و خدا پرست دارد و خود و جهان را وابسته به خالقی  می یابد که سرچشمه ی همه خوبی ها و زیبایی هاست . کمتر کسی در طول تاریخ این حقیقت را انکار کرده است . حتی انان که بت پرست بودند یا بت ها را شریک خدا می دانستند در صدد پاسخ گویی به این نیاز فطری خود بودند ولی در یافتن مصادق  واقعی دچار اشتباه می شدند.

انسان که از دروان گرایشی به خدا احساس میکند . تمایلی مقدس و متعالی که او را گاه و بی گاه به نجوا با خدا می نشاند و وادارش می کند که راز های درونی خود را بی واسطه با او در میان بگذارد.

نماز جلوه ی بندگی انسان در پیشگاه خدا و مظهر عبادت است آن که بنده ی افریدگار است و این بندگی را احساس می کند می داند و باور دارد ،که  در برابر او مطیع و فرمان بردار است و به سجده می افتد با او راز می گوید و نیاز می طلبد و به یاد ما می اندازد که بنده ای بیش نیستیم.

نماز  این حقیقت والا و سازنده ، بیان کننده ی بی نهایت گرایی آدمیان ، این اگاهی بخش به جان های مشتاق اگاهی این ازادی بخش شخصیت انسان ، این اب حیات جانهای زنده ی ادمیان نیازی به تعریف ، توصیف و تفسیر ندارد !!

در این جهان معنی دار که حرکت تکاملی دارد همه ی اشیا خدا را تسبیح می کنند و حمد و ثنا میگویند.

 << همه ی آن چه که در آسمان و زمین است برای خدا سجده میکنند >>(سوره رعد آیه ی ۱۵ )

فقط برخی از انسان ها هستند که از این حرکت تکاملی بی بهره ماندهند .

نماز عبارت است از بر قرار ساختن ارتباط بین یک موجود بی نهایت کوچک به یک موجودی بی نهایت بزرگ در حال معرفت.

آن جایی که این ارتباط با عظمت بر قرار میگردد چه مسجد ، چه گوشه ای از خانه ی محقر ، یا در میان زیبا ترین منازل باشد و یا هر جا که این ارتباط بر قرار شد آن جا رصد گاهی میشود برای نظاره به کمال بی نهایت.

نماز عبادتی است در پیشگاه پرورگار بزرگ که در سایه ی آن نیاز های  روحی و معنوی انسان تامین می شود و انسان های نماز گزار از آرامش روان و صفای روح و نیز از رفتار فردی و اجتماعی مناسب و مطلوب بر خوردار میشوند.

 

اگر ما انسان ها خدا رو قبول داریم و  می دانیم او افریدگار است و ما مخلوق. چرا در برابر این همه نعمت این خواسته ی کوچک یعنی نماز را به جا نیاوریم؟

آیا ما نباید از این افریدگار سپاس گزار باشیم ؟ نباید به گونه ای از خداوند تشکر کرد ؟ آیا راه بهتری برای تشکر از او می شناسید ( اگر می شناسید به ما هم نشان دهید) ما از خداوند تقاضا میکنیم اما نباید به او که نماز را از ما خواسته گوش فرا دهیم؟

۱.هدف از نماز خواندن چیست؟

یعنی چرا نماز می خوانیم؟

خیلی از کسانی که نماز می خوانند یا  نمی خوانند نمی دانند هدفشان از خواندن نماز چیست!!

۲.چه فایده ای برای انسان دارد؟

۳.آموزش نماز

بین ما کسانی هستند که هنوز نماز خواندن بلد نیستند که این بخش به انها اختصاص دارد

این ها اهداف کلی ما هستند که اغلب برای هر کسی پیش می آید و ما در کنار این ها به مسائل دیگری در مورد نماز خواهیم پرداخت

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: